Day 2 & 3: Bamaw

Bamaw is a beautiful town with some simple attractions such as the old Bamaw City, the jetty, some pagodas and churches. Friendship hotel with international standard service was also found in Bamaw. A friend of mine who travels very frequently said the breakfast at Friendship is the best in Kachin State. I also love the decorations in its Friendship Café and bar.

ဗန္းေမာ္ကို ညေနဖက္ ေရာက္လာတာ ဆိုေတာ႔ စက္ဘီးငွား ၿပီး ၿမိဳ ့တစ္ပါတ္ ပတ္ၿဖစ္တယ္။ ေရွးတုန္းက စံပါနဂိုဃ္ၿပည္ ေနရာ ၿဖစ္ခဲ႔ဘူးတဲ႔ ဗန္းေမာ္ၿမိဳ ့ေဟာင္း လို႔ စာအုပ္ထဲမွာ ေရးထား ေတာ႔ ၿမိဳ ႔ရိုးေတြ၊ ကံ်ဳးေတြ၊ ၿမိဳ ႔၀င္ တံခါးေတြ ေတြ႔ဦးမယ္ ထင္မိတာ။ လိုက္ရွာ တာ ဘာမွမေတြ႔ ၿဖစ္ေနလို႔ ေမးႀကည္႔ေတာ႔မွ ကိုယ္ရပ္ေနတာ ၿမိဳ ႔ရုိးေပၚမွာ မွန္းသိေတာ႔တယ္။ ၿမိဳ ႔ ရိုးက ကုန္း၊ က်ဳံးက ကန္ အၿဖစ္ပဲက်န္ေတာ႔ တာကိုး။ အခုၿပန္ဖတ္ႀကည႔္ေတာ႔လည္း ၿမိဳ ႔ ရိုးေတာ႔ ရွိရမယ္လုိ႔ ထင္တာပဲ။ ဗန္းေမာ္သူ ဗန္းေမာ္သားေတြမ်ား ဒီစာေလးဖတ္ႀကည္႔ ၿပီး ၿမိဳ ႔ ရိုးက ရွိရဲ ႔ သားနဲ႔ ကိုယ္က မေတြ႔ ခဲ႔ တာဆိုရင္လည္း Comment ထဲမွာ ေရးေပးခဲ႔ႀကပါေနာ္။



စံပါနဂိုဃ္ၿပည္ ေနရာကို ေရာက္ခဲ႔တယ္လို႔ ေၿပာၿပေတာ႔ စံပါနဂိုဃ္ၿပည္ လို႔ ႀကားလိုက္တာနဲ႔ “ေညာင္ဦးကမ္းပါး ၿပိဳတာနဲ႔ စံပါနဂိုဃ္ၿပည္က ႏြားမေပါင္ က်ဳိးတာလုိ” ဆိုတဲ႔ စကားကို ခ်က္ခ်င္း သတိရ ႀကတာပဲေနာ္။ ေရႊက်ီးနား ဘုရား၀င္းရဲ ႔ ေနာက္ဖက္ ဧရာ၀တီၿမစ္ကို မ်က္နွာမူထားတဲ႔ ၿမဳိ ႔ရိုး ဖက္မွာ အလြန္စိမ္းလမ္းတဲ႔ စပါးခင္းေတြနဲ႔ ခပ္ လွမ္းလွမ္း မွာေတာ႔ ဧရာ၀တီထဲကို လာေပါင္း တဲ႔ တာပိန္ၿမစ္ ကိုေတြ႔ရပါတယ္။



သေဘၤာဆိပ္ဖက္ ေရာက္လာေတာ႔ ေန၀င္ခါနီးမို႔ ဓါတ္ပံုရိုက္ဖို႔ စိတ္ရွည္ရွည္ထားၿပီး ေစာင္႔ ပါတယ္။ ၿမစ္ကမ္းတေလ်ွာက္ ႀကြပ္ႀကြပ္အိပ္ေတြ မ်ားလြန္းလို႔ ဓါတ္ပံုထဲမွာ မပါေအာင္ ေတာ္ေတာ္ ႀကိဳးစား ရိုက္ရတယ္။ ခပ္လွမ္းလွမ္း မွာေတာ႔ ဆိုင္းဘုတ္ႀကီးတစ္ခု က ၀င္႔၀င္႔ ထည္ထည္။ “ကခ်င္ၿပည္နယ္တြင္ ႀကြပ္ႀကြပ္အိပ္ သံုးစြဲမွု ပေပ်ာက္ေစရမည္” ဆိုလား။ ဘယ္ရမလဲ ႀကြပ္ႀကြပ္အိပ္ေတြ ဓါတ္ပံု ထဲမပါေအာင္ ကမ္းေဘးမွာေတြ႔တဲ႔ စဥ္႔အိုးႀကီးေတြ ခံရိုက္လိုက္တာေပါ့။





ဗန္းေမာ္ၿမိဳ ႔ မွာ အမွတ္တရ အၿဖစ္ဆံုးက Friendship Hotel ၿဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္။ ခရီးသြားတဲ႔ အခါတိုင္း တည္းစရာ အသင္႔အတင္႔ သန္႔ရွင္း သပ္ရပ္တဲ႔ Guest House သို႔မဟုတ္ Hotel အငယ္စားေလး ေတြရဖို႔ အၿမဲဆုေတာင္းရပါတယ္။ ဗန္းေမာ္က Friendship Hotel ကေတာ႔ Tourism ဖြင္႔ၿဖိဳးတဲ႔ ထိုင္းနုိင္ငံ Chengmai လိုၿမိဳ ႔မ်ဳိးက Hotel အငယ္စားေလးေတြ နဲ႔ ေတာင္ ယွဥ္နိုင္ပါတယ္။ အခန္းေတြက သန္႔ရွင္းသပ္ရပ္ၿပီး တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ ရွိသလို ၀န္ထမ္း ေတြကလည္း ေဖၚေဖၚေရြေရြ ရွိပါတယ္။ ေရခ်ဳိးခန္း၊ အိမ္သာ တြဲထားတဲ႔ အခန္း မ်ဳိးအတြက္ အခန္းခက နုိင္ငံၿခားသားမ်ား အတြက္ USD 15 ၿဖစ္ၿပီး နုိင္ငံသားမ်ား အတြက္ က်ပ္ တစ္ေသာင္းပါ။ Friendship Hotel က မနက္စာဟာ ကခ်င္ၿပည္နယ္ ထဲမွာ အေကာင္းဆံုး ပဲလို႔ ၿမန္မာၿပည္ တနံတလ်ွား တာ၀န္နဲ႔ ခရီးသြား ရတဲ႔ ညီမေလး တစ္ေယာက္က ေၿပာပါတယ္။





ကသာကို ဆက္သြားလည္း ကသာ-မႏၱေလး ရွပ္ေၿပးယာဥ္က တစ္ေန႔ ေစာင္႔ရမွာမို႔ ဘေလာ႔(ဂ္) ေပၚတင္ဖို႔ စာေရးရင္း ဗန္းေမာ္မွာ တစ္ည ဆက္ေနၿဖစ္ပါတယ္။ ညေနဖက္ လမ္း တစ္ပါတ္ ေလ်ွာက္ၿပီး Friendship Café မွာပဲ ညေနစာ စားဖို႔ ဆံုးၿဖတ္ၿဖစ္တယ္။ Café ထဲကို ၀င္လိုက္ၿပန္ေတာ႔လည္း သေဘာက်မိၿပန္တယ္။ Decoration က ေတာ္ေတာ္ေလး ထိုင္ခ်င္ စဖြယ္ ၿဖစ္ေအာင္လုပ္ထားတာကိုး။



ေၿပာစရာေလး တစ္ခုရွိသြားတာကေတာ႔ အၿပင္ထြက္တုန္း အခန္းရွင္းထားေပးပါလို႔ ေၿပာခဲ႔တာ မရွင္းထားတာ ေလးပါ။ ကုိယ္ဘာလိုခ်င္တယ္ဆိုတာ မသဲကြဲလို႔လား၊ ညေနဖက္ဆိုေတာ႔ House Keeping လုပ္မယ္႔သူ မရွိေတာ႔လုိ႔လား၊ နွစ္ရက္ဆက္ေနသူတိုင္းကို အခန္းရွင္း မေပး တာလား ဆိုတာေတြေတာ႔ ဆက္ေမးမႀကည္႔ေတာ့ပါ။ ဘာပဲေၿပာေၿပာ Serviceက နုိင္ငံတကာ အဆင္႔မွီတာမို႔ Hotel လုပ္ငန္းလုပ္သူေရာ ခရီးသြားသူေတြကိုပါ သိေစခ်င္လွပါတယ္။ လြင္မိုး ခရီးသြားေနသည္ လိုအစီအစဥ္ မ်ဳိးမွာ ပါလုိက္ရင္ေတာ႔ တစ္နိုင္ငံလံုး သိသြားမွာပဲေနာ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြ ဗန္းေမာ္ဘက္မ်ား ေရာက္ခဲ႔ ရင္ တည္းစရာ ဟိုတယ္ ေကာင္းေလးတစ္ခု ရွိတဲ႔ အေႀကာင္းသတင္းေကာင္းေလးပါ။

Day 2: Myit Kyi Nar - Bamaw

Day2: Myit Kyi Nar - Bamaw

The bus left Myit Kyi Nar around 8:30 am. I decided to take a minibus as I want to get the traveling experience of a local ordinary traveler. The boat ride from Myit Kyi Nar to Bamaw was not recommended for the low water level of this season (Mid February). Once the bus left the city center, it was crossing over Ayeyarwaddy via Balaminhtin Bridge. It was quite a flat and wide plane from Myit Kyi Nar to Dog Pheng Yan and the road was good until Dog Pheng Yan. It was not a tar road anymore, but still in good condition with compacted stones (the bus tires might be gone in a few months time though) between Dog Pheng Yan to Moe Mauk. The bus has been running between the mountains and passing over many small creeks. After Moe Mauk, the landscape became flat again and the road condition was bad until Bamaw.

There were only a few vehicles on the road - some minibus, the pickups with fixed chairs on the roof of the vehicle (too bad, I don't have a photo), and some motorcycles. It was laid back and relax kind of experience.

ၿမစ္ႀကီးနား - ဗန္းေမာ္ ခရီး
ၿမစ္ႀကီးနားကေန ဗန္းေမာ္ကို ကားနဲ႔ ဆင္းလာေတာ႔ ဧရာ၀တီၿမစ္ကို ဗလမင္းထင္တံတား နဲ႔ ၿဖတ္ကူးရပါတယ္။ တံတား ၿဖတ္ၿပီးတာနဲ႔ ၀ုိင္းေမာ္ၿမိဳ ့ထဲကို ၀င္လာၿပီး ေၿမၿပန္႔ အက်ယ္ႀကီး ကိုၿဖတ္ ရပါတယ္။ လမ္းေဘးက ရိတ္ၿပီးသား လယ္ကြက္ေတြ၊ တစ္ခ်ဳိ ႔ ေနာက္တစ္သီး စိုက္ဖို႔ ေရ ၿပန္ သြင္းထားၿပီးသား လယ္ကြက္ေတြဟာ ၿမန္မာနုိင္ငံ အလယ္ပုိင္းက လယ္ကြက္ေတြ လိုပါဘဲ။ လမ္းမွာ ေခ်ာင္းငယ္ေလးေတြကို ကားတစ္စီးခ်င္းပဲ ၿဖတ္လို႔ရတဲ႔ ေဘလီတံတား ေတြနဲ႔ ၿဖတ္ရပါတယ္။ ခပ္ေ၀းေ၀းက ေတာင္တန္းႀကီးေတြ ကိုလွမ္းၿမင္ေနရၿပီး၊ သစ္ပင္ႀကီးႀကီး မရွိတဲ႔ ကြင္းႀကီး ထဲမွာ သြားေနတဲ႔ ကားေပၚမွာ ထိုင္လုိက္ရတာ ငယ္စဥ္က ခဏခဏ သြားခဲ႔တဲ႔ ရမည္းသင္း-ပ်ဥ္းမနား ခရီးေတြကို သတိရလွပါတယ္။ မတူတာကေတာ႔ ေလက ေႏြးမေနဘဲ ေတာ္ေတာ္ေလး ေအးေနတာပါ။ ကားလမ္းကလည္း ေတာ္ေတာ္ ေခ်ာေခ်ာေမြ႔ေမြ႔ ရွိပါတယ္။



၀ိုင္းေမာ္ၿမိဳ ႔နယ္က ထြက္လာၿပီး ေဒါ႔ဖုန္းယန္ၿမိဳ ့နယ္ထဲ ၀င္လို႔ သိပ္မႀကာခင္မွာ ခင္းထားတဲ႔ ကားလမ္းက ေၿပာင္းသြားပါတယ္။ ေက်ာက္ခဲေတြကို ႀကပ္ညပ္ေနေအာင္ သိပ္ၿပီးထည္႔ထား တဲ႔ လမ္းပါ။ ဒီအရပ္မွာေတာ႔ ေၿမပဲယို လမ္းလို႔ ေခၚပါသတဲ႔။ လမ္းေဘးက ရွုခင္းေတြကလည္း မတူေတာ႔ပါဘူး။ ကားက ေတာင္ေတြရွိတဲ႔ ဘက္ကို ဦးတည္သြားေနၿပီး လမ္းေဘးမွာလည္း ေတာေတာင္ ထူထပ္လာပါၿပီ။ လိုင္ဇာ လမ္းခြဲအလြန္ ေလာက္ေရာက္ေတာ႔ ေတာင္ေတြ ႀကားထဲကေန သြားေနပါၿပီ။ မိုးေမာက္ ေလာက္ ကေန ေၿမၿပန္႔ ၿပန္ၿဖစ္သြားၿပီး လမ္းဆိုးလာ လိုက္တာ ဗန္းေမာ္ ေရာက္တဲ႔ အထိပါပဲ။



လမ္းတစ္ေလ်ွာက္မွာ ေခါင္မိုးေပၚမွာ ထိုင္ခံုေတြ ဆင္ထားၿပီး ေအာက္မွာ ကုန္တင္တဲ႔ ဟိုင္းလပ္ ကား ေတြ၊ မွန္လံုလို႔ ေခၚတဲ႔ minibus ေတြ နဲ႔ ကိုယ္ပိုင္ကား တစ္စီးတစ္ေလ ပဲေတြ႔ရပါတယ္။ ေဒသခံေတြ ကေတာ႔ ေထာ္လာဂ်ီနဲ႔ ခရီးသြား ႀကတယ္ထင္ပါ႔။ ဆိုင္ကယ္နဲ႔ စပါးလို ဆန္လုိ အိတ္ႀကီးေတြကို သယ္ႀကတာလည္း ေတြ႔ရပါတယ္။ ဆိုင္ကယ္ နွစ္စီး၊ သံုးစီး အတူတူလာ ႀကရင္း တစ္စီးက ေမွာက္လို႔ ၀ိုင္းမေပးေန ႀကတာလည္း ခဏခဏ ေတြ႔ရပါတယ္။ လုိင္းကား ေတြကလည္း မနက္ ၿမစ္ႀကီးနား / ဗန္းေမာ္ ကေနထြက္ ေန႔လည္ ၂ နာရီ၊ ၃နာရီ ေလာက္မွာ ဗန္းေမာ္ / ၿမစ္ႀကီးနား ကို ေရာက္တဲ႔ ကားေတြပဲရွိေတာ႔ အသြားအလာ နည္းတဲ႔ အရပ္လို႔ ေၿပာလို႔ရပါတယ္။





ဒီေဒသ က နိုင္ငံၿခားသား ခရီးသြား မ်ားနဲ႔ေတာ႔ သိပ္စိမ္းပံုမရပါဘူး။ ကုိယ္စီးတဲ႔ ကားေပၚမွာ ေတာင္မွ Less-traveled and remain natural ေဒသမ်ဳိးကို မွ သြားခ်င္လို႔ ၿမန္မာၿပည္ကို ခရီးထြက္ လာတာ လို႔ ဆိုတဲ႔ Switzerland က ေမာင္နွံကို ေတြ႔ခဲ႔ပါေသးတယ္။ လူေတြ အေရာက္ အေပါက္ နည္းတာကို က ကိုယ္တုိ႔ ၿမန္မာၿပည္ရဲ ့ ဆြဲေဆာင္မွုပါ။ ကုိယ္႔အတြက္ ကေတာ႔ အိမ္ၿပန္လာတဲ႔ ရက္တုိေလး အတြင္းမွာ မေရာက္ဘူးေသးတဲ႔ ေဒသ အသစ္တစ္ခုကို ေရာက္ရလို႔ ေႀကနပ္ေနတာပါပဲ။