Sunday, May 29, 2011

Did it happen for a reason?

ပိုက္ဆံကို ပိုက္ဆံလို မကိုင္တတ္လို႔ စိုက္ေလွ်ာ္ရတာ ဒါနဲ႔ဆို ဘယ္နွစ္ႀကိမ္လဲဆိုတာ မသိပါဘူး။ ဘာ႔ေႀကာင္႔လဲဆိုေတာ႔ အႀကိမ္ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားမွာ ေလွ်ာ္လိုက္ရမွန္းေတာင္ မသိလို႔ပါဘဲ။ ဒီတစ္ခါကေတာ႔ သိသိသာသာႀကီး ၿဖစ္သြားတာဆိုေတာ႔ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္လို႔ မရေတာ႔ပါ။

ဒီေန႔ ၀ါသနာတူသူေတြ စုေပါင္းလုပ္ႀကတဲ႔ ကြန္ဗင္းရွင္း တစ္ခုမွာ စိတ္ပါလက္ပါ တက္တက္ႀကြႀကြကူလုပ္မိပါတယ္။ ပြဲမွတ္တမ္းတင္ DVD ေတြအတြက္ လက္မွတ္ေတြေရာင္းႀကေတာ႔ ၿငိမ္ၿငိမ္မေနႏိုင္လို႔ ၀င္ေရာင္းမိတယ္။ အမွာစာရြက္ေတြလက္ခံလိုက္၊ လက္ခံၿဖတ္ပိုင္း ေတြေရးလိုက္၊ ပိုက္ဆံကို ေဘးကတစ္ေယာက္ကိုေပးလိုက္နဲ႔ ဟုတ္လို႔ပဲ။ ကုိယ႔္ေဘးကတစ္ေယာက္က ေခါင္းေဆာင္လုပ္သူကို အမွာစာ သံုးေလးေစာင္တစ္ခါ အပ္ေနတာလည္း ကိုယ္႔မ်က္ၿမင္ပဲ။ ေခါင္းေဆာင္လုပ္သူက အလုပ္ေတြလက္မလည္ေအာင္ မ်ားေနတဲ႔ ႀကားက အိတ္ထဲ ထိုးထိုးထည္႔ေနတာလည္း ေတြ႔တာပဲ။ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ လူေတြအံုလာတဲ႔ အခါေတြလည္းရွိတာပဲ။ ပြဲၿပီးလို႔ ေခါင္းေဆာင္က ဘဏၰာေရးမွူးကိုအပ္ေတာ႔ ကိုယ္လက္မွတ္ထိုးၿပီးေရာင္းထားတဲ႔ လက္မွတ္ဖိုးေတြထဲက (၁၁ရ) ေဒၚလာေလွ်ာ႔ေနပါသတဲ႔။ ကိုယ္႔အိတ္ထဲမထည္႔တာလဲ ေသခ်ာ၊ ကိုယ္႔လက္ထဲေပ်ာက္တာလည္း မဟုတ္။ ဒါေပမယ္႔ ေရာင္းထားတဲ႔ လက္ခံၿဖတ္ပိုင္းေပၚမွာက ကိုယ္႔လက္မွတ္နဲ႔၊ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္တိတိက်က် လက္မွတ္ထိုးၿပီးေငြကို အပ္မထားတာမို႔ ကိုယ္႔အိတ္ထဲက စိုက္ေလွ်ာ္ဖို႔ ဆံုးၿဖတ္လိုက္ပါတယ္။

(၁၁ရ) ေဒၚလာနဲ႔၀ယ္လို႔ရတဲ႔ ပစၥည္းေတြကို စိတ္နဲ႔မွန္းႀကည္႔ၿပီးေတာ႔ ႏွေၿမာပါတယ္။ (၁၁ရ)ေဒၚလာနဲ႔ လုပ္လို႔ရတဲ႔လူမွူေရးလုပ္ငန္းေလးေတြ ကိုေတြးႀကည္႔ၿပီးေတာ႔ ပိုလို႔ေတာင္ႏွေၿမာပါေသးတယ္။ ကိုယ္႔လက္ထဲမွာေပ်ာက္တာမဟုတ္လို႔လည္း ပိုခံရခက္ပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ ကိုယ္႔လက္မွတ္နဲ႔ေရာင္းထားတာေတြအတြက္ ကိုယ္႔မွာတာ၀န္ရွိတယ္။ ကိုယ္ေပါ႔ေပါ႔ေလွ်ာ႔ေလွ်ာ႔ နဲ႔ေငြကို ေသေသခ်ာခ်ာမအပ္မိတာကိုလည္း ကိုယ္႔အၿပစ္လို႔ လက္ခံတယ္ဆိုေတာ႔ ေလွ်ာ္ယံုအၿပင္ဘာမွ မရွိပါဘူး။

ဒီေန႔ပဲ Whatever happens, happens for a reason ဆိုတဲ႔စကားကိုေတာ္ေတာ္ေဆြးေႏြး ၿဖစ္ႀကပါတယ္။ "ၿဖစ္လာသမွ်ေတြဟာ အေႀကာင္းတစ္ခုခုအတြက္" လို႔ဘာသာၿပန္ရမယ္ထင္ပါ႔။ ကိုယ႔္အၿမင္မွာေတာ႔ ၿဖစ္လာတာေတြက သူ႔ေရွ ႔မွာ ၿဖစ္ပ်က္ခဲ႔သမွ်ေတြ၊ ကိုယ္တို႔ လုပ္ခဲ႔တဲ႔ လုပ္ရပ္ေတြရဲ ႔ ရလာဒ္ေတြ နဲ႔ လက္ရွိအေၿခအေနေတြ အားလံုးေပါင္းၿပီး ၿဖစ္လာႀကတာပါ။ ၿဖစ္လာတဲ႔ကိစၥေတြကို ဘာမွမလုပ္ပဲ ဒီအတိုင္းထားလိုက္ရင္ ဘာမွမႀကာလွတဲ႔ အခ်ိန္အတြင္းမွာ ကိုယ္တို႔အားလံုးေမ႔သြားႀကမွာပဲ။ ေကာင္းေသာကိစၥေတြၿဖစ္ခဲ႔ရင္ ေနာက္ဒီလို ေကာင္းတာေတြထပ္ၿဖစ္ေအာင္ လုပ္သင္႔သလို၊ ဆိုးတာေတြ မွားတာေတြဆိုရင္လည္း ဘာ႔ေႀကာင္႔ဒီကိစၥၿဖစ္ရတာလဲ၊ ဒီလိုထပ္မမွားေအာင္ ဘာလုပ္ရမလဲ ဆိုတာေတြကို ၿခင္႔ခ်ိန္ႏွုိင္းဆၿပီး ဒီအမွားကေန သင္ခန္းစာယူတတ္ရင္ ေတာ႔ ဘယ္ေလာက္ဆိုးတဲ႔ ၿဖစ္ရပ္ပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ကိုယ္႔အတြက္ တစ္ခုခု က်န္ေအာင္လုပ္နုိင္ပါလိမ္႔မယ္။ ဒါမွလည္း ေနာင္တစ္ခ်ိန္ ဒီအၿဖစ္ကို သတိရတိုင္း အဲဒီတုန္းက ေလွ်ာ္ခဲ႔ရတာ ေငြကို ေကာင္းေကာင္း ကိုင္တတ္ေစဖို႔ ပဲ၊ "happens for a reason" ပဲလို႔ ေၿပာနိုင္မွာ။

ေငြဟာလူတိုင္းအတြက္ အေရးႀကီးပါတယ္။ ေငြရွိရင္ အလုပ္ေတြအမ်ားႀကီး လုပ္လို႔ရပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ ေငြဟာလူတိုင္းအတြက္ နံပါတ္တစ္ မဟုတ္ပါဘူး။ ေငြကို အေရးအႀကီးဆံုးလို႔ မသတ္မွတ္တဲ႔သူေတြဟာ ေငြကိုစနစ္တက် ထိန္းသိမ္းဖို႔ သတိထားမိခ်င္မွ ထားမိႀကပါလိမ္႔မယ္။ ကုိယ္႔ေငြကို စနစ္တက် စာရင္းမမွတ္တတ္လို႔ သူမ်ားကို မထိခိုက္ပါဘူး။ သူမ်ားေငြကို ကုိယ္ခန္႔ခဲြေပးဖို႔ ႀကံဳလာတဲ႔ အခါေတြမွာေတာ႔ ႀကိဳက္သည္ၿဖစ္ေစ၊ မႀကိဳက္သည္ၿဖစ္ေစ ေငြစာရင္းကို တိတိက်က် ကိုင္တတ္ေအာင္ ႀကိဳးစားဖို႔က တာ၀န္တစ္ရပ္ၿဖစ္လာပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းမ်ားရဲ ႔ ေငြကိုခန္႔ခဲြၿပီး လူမွူေရးလုပ္ငန္းေလးေတြ လုပ္ေနတဲ႔ကိုယ္ဟာ ၀င္လာတဲ႔ေငြကို မွန္းၿပီး ဒီထက္နည္းနည္းပုိကုန္မယ္႔ အလုပ္မ်ဳိးကို လုပ္ေနတာ နွစ္နွစ္ေလာက္ ရွိပါၿပီ။ " ဒီထက္နည္းနည္းပုိကုန္မယ္႔ အလုပ္မ်ဳိး" လို႔ေၿပာရတာက နည္းနည္းပိုမယ္႔ ပမာဏကို ကိုယ္႔အလွူလို႔ သတ္မွတ္လိုက္တာမို႔လို႔ပါ။ ကိုယ္႔ကိုကိုယ္ မညွာတမ္း ၀န္ခံရရင္ ကိုယ္႔အလွူပမာဏကို တိတိက်က် သိေလ႔မရွိပါဘူး။ ဒါကို အားနည္းခ်က္တစ္ခုအေနနဲ႔ ဒီေန႔ ဖြင္႔ဟ၀န္ခံပါတယ္။ ဒီစာစုကို ေငြသည္ နံပါတ္တစ္လို႔ ယူဆပံုမရတဲ႔ သူေတြ၊ သူမ်ားအလွူေငြကို ထိန္းသိမ္း သံုးစြဲ ေပးရတဲ႔သူေတြနဲ႔ မွ်ေ၀ဖို႔ ရည္ရြယ္ပါတယ္။ ဒီေန႔ၿဖစ္ခဲ႔တာေလးကို ဒီအၿဖစ္ကေန သင္ခန္းစာယူၿပီး ေငြကို စနစ္တက် ထိန္းသိမ္းတတ္ဖို႔၊ ေနာင္တစ္ခ်ိန္ၿပန္သတိရရင္ "happens for a rason" လို႔ ေၿပာႏိုင္ဖို႔ လည္း ေမွ်ာ္လင္႔ပါတယ္။

ၿဖစ္တာကေတာ႔ ၿဖစ္ၿပီးသြားပါၿပီ။ "happens for a reason" လို႔ ေၿပာႏိုင္မလားဆိုတာ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ဒီလို အခိ်န္မွာ ၿပန္ႀကည္႔ရေသးတာေပါ႔။